1746403200000

1

Llynedd, cynhaliwid yr Eisteddfod Genedlaethol ym Mae Caerdydd, lle nad oedd ffin penodol i’r Maes. Felly, doedd dim rhaid i’r eisteddfodwyr dalu er mwyn mynd o gwmpas y stondinau a’r pebyll. Roedd hwn yn syniad newydd ac roedd hi’n bosibl i’r bobl nad oeddynt yn arfer mynychu’r eisteddfod gael mynediad rhad ac am ddim.
At ei gilydd, roedd hwn yn arbrawf lwyddiannus. Cafodd yr eisteddfodwyr newydd gyfle i gael blas o awyrgylch yr Eisteddfod. Pwy a ŵyr, efallai y byddan nhw’n mynd i Eisteddfod Llanrwst eleni. Os aethon nhw i babell y dysgwyr yng Nghaerdydd, efallai eu bod hwy wedi dechrau dysgu Cymraeg yn barod. Wrth gwrs, roedd rhaid talu i fynd i fewn i’r pafiliwn a’r babell lên yn ogystal â’r cyngherddau bob noswyl.

3

Fel pen busnes fy hun, gwn pa mor bwysig yw canolbwyntio ar effeithlonedd a pheidio â cholli amser gan y pethau sydd allan ein maes arbenigedd. Ac er hynny, byddaf yn eich esbonio yma grym cudd yr iaith Gymraeg yn y gwaethle, a phâm y meddylaf y dylech chithau newyd eich barn at y cwestiwn. Ond i ddechrau, gadwch i mi gychwyn gan rhai eiriau byr i’m cyflwyno.

Mi greues i fy musnes siocled bach “Soclyd yma” yn Nolgellau pedair mlynedd yn ôl. Daeth y syniad gan fy nghariad, pwy y sydd siaradwr Cymraeg brodorol – fel mwyafrif y bobl yn y dref –. Bu’r cymundeb y croesawu fy siop yn gynnes ac yn gyfnogus iawn. Yn ddigon cyflym bu rhaid i mi ffeindio pobl newydd i’m helpu yn y siop. Fel ydych chi’n gwybod, daeth llawer o bobl o Loegr i Gymru ers y pademig, ac un o’r bobl dda hynny yw John Doe. John sydd yn werthwr da, ond ar ôl idd ymuno â ni y dechreues glywed son yn y dref mai nid yw’r siocled mor bwysig yn y fywyd a hyn yn oed y gallai fod yn berigl i iechyd y daint!

Dealles i’n gyflym beth ddygwyddodd. Nid y siocled oedd y problem, mae o i flas pawb ac mae blas siocled i bop un! Un dydd, dywedodd John i mi yr oedd o’n mynd i ddechreu dysgu Cymraeg (i fercheta merch y cicty!). I’w helpu yn ei ymdrech, gwnaethwm ni, fi a’m nghariad, ei hyfforddi i werthu siocled trwy gyffrwng y Gymraeg, a dercheues basio’r gair i bobl y cumned yr oedd John amgen cleiens i siarad Cymraeg ganddo. Mewn mis, tyfodd fy musnes fel byth eto, cymaint mai bu rhaid i mi symud y siop mewn lle newydd yn y dref i allu croesawu pawb.

Mae yn llun yn werth miloedd o eiriau. Wel, byddaf yn dodi yma lun o briodas John gan ferch y cicdy gan y gobaith fy mod i wedi eich arcyhoeddu pa mor lwyddiannus a gwerthfawr a all fod cefnogi arfer y Gymraeg yn y gweithle.gi